Do dziś postać kultowa, która na lata zapisała się na kartach historii. Bob Marley dla wielu to ikona. Pierwsza gwiazda muzyki znana na arenie międzynarodowej, która pochodziła z krajów trzeciego świata. W swoich utworach poruszał tematy wolności, miłości i Jah.
Bob Marley, a dokładniej Nesta Robert Marley pochodził z niewielkiej wsi na Jamajce. Urodził się 6 lutego 1945 r. Jego ojcem był oficer armii brytyjskiej Norval Marley, którego Bob nie miał szansy dobrze poznać – Norval zmarł w 1955 r. Robert całe swoje dzieciństwo spędził w ubogiej dzielnicy Kingston.
Mając 14 lat zrezygnował z edukacji. Już wtedy muzyka była jego pasją. Wykorzystywał swoją kreatywność i miłość do muzyki, tworząc samodzielne swoje pierwsze utwory.
Występował razem z zespołem Walin’s Rudeboys, który później nosił nazwę The Wailers. Wykonywali popularny na Jamajce gatunek muzyczny – reggae. To właśnie dzięki twórczości Marleya rozpowszechnił się w innych stronach świata. W 1966 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych razem ze swoją żoną Ritą Anderson. Niedługo po tym wrócił do ojczyzny.
Rastafarianizm zainteresował Boba Marley tuż po powrocie z USA za sprawą kolegi z zespołu, Petera Tosha, oraz etiopskiego króla Hajle Selassie I. Król Etiopii odwiedził Jamajkę w 1966 r. i właśnie ta wizyta wywarła ogromny wpływ na Marleya. Poza tym, że przyjął idee tego nurtu, to jeszcze uczył się pod skrzydłami jednego z głównych myślicieli Rasta – Mortimera Plannera.
Rastafarianizm to ruch religijny, który powstał w latach 30 XX w. na Jamajce. Za jego genezę odpowiada Hajle Sylassje – cesarz Etiopii. Wierzą, że nauki Rasta mają doprowadzić ich do miejsca, gdzie nie będzie miał mocy rasizm i niesprawiedliwość.
Członkowie Rasta wyróżniają się swoim ubiorem. W ich strojach wyraźnie widać kolor czerwony, zielony i żółty. Często z dredami, które mają dla nich znaczenie symboliczne – odnosząc się do Lwa Judy.
Kultowa dla wielu okładka albumu z 1973 r. „Catch Fire” przedstawia Boba Marleya palącego skręta. Nie jest tajemnicą, że jako Rasta muzyk był ogromnym zwolennikiem marihuany. Jak sam podkreślał w różnych wywiadach:
Rastafarianie uważają, że sam Jah pozwolił im na palenie marihuany. I właśnie w ten sposób oddają mu cześć. Rastamani wychodzą z założenia, że marihuana lecznicza pozwala uzyskać mądrość. Otwiera umysł i umożliwia poznać swoje prawdziwe uczucia i przybliża do Jah. Palenie marihuany jest w pewnym sensie rytuałem. Traktowane jako akt duchowy. Marihuana przez wielu Rastamanów do dziś nazywana jest przez to „świętym zielem”.
Mimo, że Bob Marley nie stworzył gatunku reggae, to jest odpowiedzialny za jej rozpowszechnienie poza granicami Jamajki. Zdobył słuchaczy zachodnich rynków muzycznych prezentując coś kompletnie innego. Wszędzie przekazywał pozytywne wibrację. Jednak sam podkreślał, że nie zależało mu na sławie. Chciał mieć możliwość zwrócenia uwagę na cierpienie i codzienne życie mieszkańców swojego kraju i jemu podobnym.
Jako pierwsza gwiazda pochodząca z Jamajki sukces zapoczątkował z pewnością dla Boba Marleya jego album – ‘Exodus’ z 1977 r., by następnym roku wyszedł ‘Kaya’, która umocniła jeszcze bardziej jego pozycję. Razem z zespołem The Wailers występował do śmierci w wielu krajach. Jego najpopularniejsze piosenki, które tygodniami były widoczne na światowych listach przebojów to m.in.:
Zmarł z 11 maja 1981 r. na nowotwór. Jednak pamięć o nim jest wciąż żywa. Nie tylko do dziś ma wielu fanów na całym świecie, ale także w jego rodzinnym kraju dzień jego urodzin – 6 lutego – to święto narodowe. Kilka lat po jego śmierci wydano album „Legend”, który dziś jest jedną z najlepiej sprzedająca płytą na świecie. Hasła miłości, zrozumienia i braterstwa, które wskazywał w swoich utworach wciąż docierają do nowych słuchaczy.